وقتی حسین در صحنه است،
اگر در صحنه نیستی هر جا خواهی باش!
چه ایستاده به نماز چه نشسته بر سفره شراب!

شهید گلستانی

برای اصیل بودن کافی است که دروغ نگویی...

آغاز اصالتِ خوب این است که...

نخواهی چیزی باشی که نیستی...

تنها راهزنی که دار و ندار آدمی را به تاراج میبرد

اندیشه های منفی خود اوست

پرواز بیاموز نه برای اینکه از زمین جدا باشی

برای آنکه به اندازه ی فاصله ی زمین تا آسمان گسترده شوی.

دنیا جای خطرناکی برای زندگی است. نه به خاطر مردمان شرور، بلکه به خاطرکسانی که شرارتها را می بینند و کاری درمورد آن انجام نمی دهند.

انیشتین

قدر آدمهایی که دوستتان دارند را ؛

بیشتر از چیزهایی که دوستشان دارید بدانید ...

بر دروازه های آسمان تابلوی بزرگی زده اند که روی آن نوشته است:

راه بازگشت همیشه باز است؛ حتی برای شما دوست عزیز!

بسم الله الرحمن الرحیم

 الم یان للذین امنوا ان تخشع قلوبهم لذکرالله

 بنام خداوند بخشند و مهربان و بنام خدا که زینت زبان ها و یادگار جان ها نام اوست

می خواهم قلم را به سینه سفید کاغذ آشنا کنم و نقشی از آن رٌخ  زیبا بر این سینه سفید منقوش کنم اما قلم را توانائی این کار نیست و کاغذ را تحمل این نقش نمی باشد. می خواهم امواج خروشان احساس را به مهار عقل در زندان تن محبوس کنم اما عقل را توان به بند کشیدن دل نیست و تن را قدرت نگه داشتن روح نمی باشد. می خواهم مرغ اندیشه را از پرواز در آسمان خون رنگ عشق باز دارم اما او را هیچ قیدی قادر به مقید ساختن نیست ، هنوز مرغ اندیشه به پرواز خونینش ادامه می دهد که آن یار رعنای تمام قد در ستیغ عشق به تماشا ایستاده است.

کاغذ از سیاهی قلم نقش می پندارد اما دل زبان گشوده که ای نازنین دلبر تو مرا همچون شبنم صبحگاهی پاک خواسته بودی و من رو سیاه از نوک پا تا فرق سر به گناه آلوده گشته ام ای دوست تو از من خواسته بودی به عهدم وفا کنم و به سویت بشتابم و من پیمان شکنی نادان هستم . پس مرا ببخش . ولی بدان من نیز روزی پاک بودم ، قلبم هنوز از گناه پاک بود و عقلم هنوز به فکر گناه نیفتاده بود . آه ای محبوب من چه کنم نفس بر من غلبه کرد و تو خود حال مرا می بینی ولی ای محرم اسرار من توخود بهترمی دانی هرگز از روی طغیان سراز روی تو نپیچیده ام و هیچوقت از روی عمد بر خلاف دوستی تو عمل نکرده ام هرگز . خدایا  خود آگاهی که هنوز طعم گناه از دهانم زایل نگشته بود، یاد تو آنرا تلخ می کرد که هرگز گناه لذتی نداشته است و همواره پشیمان بوده ام . پس اکنون خود مرا ببخش که تو را یاد نکردم مگر هنگامی که خطا و اشتباه از من سر زده بود و برای عذر خواهی و اظهار پشیمانی به درگاهت روی آوردم و تو را یاد می نمودم .

خدایا بارها خواسته بودم که به سویت بشتابم و به تو نزدیک شوم اما هر بار این نفس مرا باز داشته بود ولی هرگز نخواهم گفت که چون شیطان قوی بود!. من از دستوراتت سرپیچی کرده ام بلکه اعتراف می کنم که ایمان من ضعیف بوده زیرا مادامیکه ایمان قوی باشد شیطان سست و زبون خواهد شد .

خدایا بسیار کلامت را به زبان جاری ساخته ام اما نتوانستم دلم را به خواندن قرآنت  منور سازم زیرا در آن تدبر نمی کردم بسیار تو را عبادت نموده ام اما نتوانستم بوسیله آن عبادات از بدی ها  دوری گزینم زیرا درآن تفکر نمی کردم و بسیار به تحصیل علم پرداختم اما نتوانست تحمل ایمان من شود و مرا سرافرازو سربلند گرداند چرا که درآن نمی اندیشیدم پس مرا ببخش و بیامرز مرا که دنیا را دوست  داشتم و آخرت را فراموش کرده بودم، لذتهای دنیا را دوست داشتم و تو را فراموش کرده بودم .

بارخدایا می گفتند تو در جبهه بر اهل آنجا نظر داری برای یافتنت سر از پا نشناخته به اینجا آمدم آری آمدم تا چیزی را که با ارزانترین قیمت در اختیارم نهادی و با گرانترین قیمت ها ازمن مطالبه می کنی در راه تو ، برای تو و جهت اجرای فرامین ارزشمندت نثار نمایم.

اکنون ای انسانها آیا دیگر وقت آن نرسیده که پس از گذشت این همه روزگار و سپری شدن این همه دوران از عمر انسانها از سرگذشت انسانهای پیشین و مردمان قبل از خود عبرت بگیرید و به خدا ایمان آورید ، آیا مگر خداوند خود نفرموده  که قرآن را برای پند گرفتن آسان کرده و آیا پند گیرنده ای هست ، پس سرگذشت اقوام و مردمان قبل از خود را بخوانید  و عبرت بگیرید و دیگر از این همه زشتی و پلیدی دست شوئید و برای رسیدن به سعادت ابدی و خوشبختی جاویدان نیکوکار شوید و صداقت و راستی را توشه خود بگیرید  و قبل از آنکه مرگ شما را فرا گیرد برای خانه آخرت خود اندیشه ای کرده باشید البته درست است که دنیا بسیار زیبا ست و لذت بخش است اما آن خانه آخرت بسیار زیبا تر و جلیل تر است اگر آخر این مال و ثروت ها را باید گذاشت و رفت چرا انسان آنرا نبخشد ، اگر آخر این بدنها باید برود چرا این جسم در راه خدا و برای رواج عدالت و حقیقت نرود؟ آری  پس مرگ در راه خدا بسیار زیبا و ارزشمند است .

خدایا دوست دارم فریاد بزنم و ندا سر دهم که آری ای مردم از دلبستگی به دنیا بپرهیزید تا دیگربه حرص شدید و اندوه فراوان و آروزهای بی پایان گرفتار نیائید و بدانید که منشاء تمام بدیها و زشتیها دوست داشتن  دنیاست و بیائید به جای فکر کردن به خوشیها و زیبائیهای دنیا به فکر مرگ و آخرت باشید زیرا تفکر در مرگ و معاد بزرگترین و مؤثرترین عامل سرافرازی و پیروزی انسان در دوران زندگی می باشد .

ای کسانیکه ازمرگ هراس دارید و به مبارزه وجنگ با این بی خدایان جلاد و دشمنان کور دلتان نمی آئید، بدانید بزرگترین عامل ترس شما هوا پرستی  خودتان است و هول و هوس شماست که بر وجودتان غلبه پیدا کرده و اگر بتوانید با آن بجنگید ومبارزه کنید تا بر او غلبه پیدا کنید بزرگترین نبرد و جهاد را انجام داده اید و برای این جهاد بهترین سلاح  دعاست.  

و به شما که در پشت جبهه برای حفظ این انقلاب و نهضت تلاش می کنید نوید می دهم که شماها که در این سختی ها زحمت می کشید خداوند به شما اجر بزرگی  عطا خواهد کرد و هیچوقت به فکر مسئولیت و مقام نباشید زیرا  ارزش کار به بزرگی مقام نیست بلکه ارزش کار به ایمان و اخلاص نهفته درآن است .

و سخنم با دانش آموزان عزیز این است که بدانیم  که تحصیل علم و دانش تجربی تنها عامل سعادت نمی تواند باشد و برای رسیدن به سعادت ابدی باید همراه علم به تحصیل ایمان بپردازیم زیرا ایمان مکمل علم برای رسیدن به دروازه سعادت است و بدانیم هیچکس به بزرگی و افتخار نمی رسد مگر با سعی و زحمت  و هیچ کس نمی تواند این مقصود را باکسالت و تنبلی بدست آورد. ثروت به ارث می رسد اما دانش و فضیلت فقط با زحمت و کوشش بدست می آید و از همه مهمتر اینکه درراه  تحصیل علم هدف نباید بدست آوردن مال و منال و شهرت باشد زیرا آنکه یگانه  هدفش از اندوختن دانش به دست آوردن مدرک تحصیلی و رسیدن به منصب و مال  ومنال و بدست آوردن شهرت گرائی باشد فرسنگها از مقصد عالی و حقیقی طلب علم  بدور مانده است  .

و سفارشم به خواهران و مادران این است که حجاب روحی و جسمی خود را شدیداً حفظ نمایند و برای خدا عفت و عصمت و پاکدامنی خویش را پاک و محفوظ از هر گناه و زشتی نگاه دارند و اولاد و فرزندان پاک و آزاده تربیت نمایند که این همه انسان آزاده وبزرگوار از دامن مادران بوجود آمده اند و تربیت آنها در سعادت و یا شقاوت انسانها تأثیر خواهد گذاشت . انشاءالله خداوند به شما ها توفیق دهد که بتوانید با الگو قراردادن اخلاق و رفتار حضرت فاطمه الزهرا (س) زنانی نمونه در جامعه خود باشید و به دیگر زنان دنیا بفهمانید که ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است و در سایه حفظ حجاب و پاکدامنی  کسب ایمان وتقوی و محافظت عفت و عصمت زن می تواند به عالیترین درجات انسانی  اسلامی نائل آید و...

به مردم بگوئید که بدانند هر انقلاب  و نهضتی مشکلاتی دارد و از جمله انقلاب ما که درگیر جنگ و نبرد نیز می باشد پس بکوشید تا خود را با مشکلات بسازید نه اینکه بخواهید مشکلات با شما بسازند.

 در آخر از خدای بزرگ می خواهم که به مردمان ما ایمان ، به بزرگان ما تواضع و یه کوچکان ما احترام ، به دانشمندان  تعهد و به دانش آموزان ما پشتکار ، به زنان و دختران ما عفت و عصمت و به مردان ما ایمان و ایثار ، به جوانان ما تقوی و به نوجوانان ما پاکیزگی، به قدرتمندان ما آگاهی و به ضعیفان ما قدرت به فقیران ما بزرگواری و به ثروتمندان ما بخشش ، و به همه و همه توفیق اطاعت و اجرای فرآمین خود را عطا بفرماید و فرصت توبه واقعی را به همه عنایت فرماید.

 انشاءالله 

(والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته ) 

ساعت 12 ظهر روز سه شنبه

2/10/65

دوستان عزیز متن زیر قسمت پایانی وصیت نامه ی یک شهید است که واقعا زیباست بهتون توصیه میکنم حتما بخونید.

اینجانب ناصرالدین باغانی بنده ی حقیر درگاه خداوندی ام. چند جمله ای را به رسم وصیت می نگارم. سخنم را درباره ی عشق آغاز می کنم. ما را به جرم عشق مواخذه می کنند. گویا نمی دانند که عشق گناه ما نیست. اما کدام عشق؟ خداوندا! معبودا! عاشقا! مرا که آفریدی عشق پستان مادر را به من یاد دادی اما بزرگتر شدم و دیگر عشق اولیه مرا ارضا نمی کرد. پس عشق به پدر و مادر را به من ودیعت نهادی. مدتی گذشت دیگر عشق را آموخته بودم اما به چه چیز عشق ورزیدن را؟ نه! به دنیا عشق ورزیدم. به مال و منال دنیا عشق ورزیدم. به مدرسه عشق ورزیدم. به دانشگاه عشق ورزیدم. اما همه ی این ها بعد از مدتی جای خود را به عشق حقیقی و اصیل داد یعنی عشق به تو. یعنی فهمیدم که «لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنون» فهمیدم وقتی شرایط عوض شود «یَفِرُّ الْمَرءُ مِن اخیهِ وَ اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنیهِ» ... پس به عشق تو دل بستم. بعد از مدتی که با تو معاشقه کردم یکباره به خود آمدم و دیدم که من کوچکتر از آنم که عاشق تو شوم و تو بزرگتر از آنی که معشوق من قرار بگیری. فهمیدم که در این مدت که فکر می کردم عاشق تو هستم اشتباه می کردم. این تو بودی که عاشق من بوده ای ومرا می کِشاندی. آری تو عاشق من بودی و هر شب مرا بیدار می کردی و به انتظار یک صدا از جانب معشوقت می نشستی. اما من بدبخت ناز می کردم و شب خلوت را از دست می دادم و می خوابیدم. اما تو دست برنداشتی و این قدر به این کار ادامه دادی تا بالاخره گریز پای مرا به چنگ آوردی و من فکر می کردم که با پای خود  آمده ام! وه چه خیال باطلی!!! 

اما شهادت چیست؟ 

شهادت خلوت عاشق و معشوق است. شهادت تفسیر بردار نیست. ای آنان که در زندان تن اسیرید به تفسیر شهادت نیندیشید که از درک قصه ی شهادت عاجزید. فقط شهید می تواند شهادت را درک کند. شهید کسی نیست که ناگهان در خون بغلتد و نام شهید را بر خود بگیرد. شهید در آن دنیا قبل از این که در خون بتپد شهید است. و شما همچنان که شهیدان را در این دنیا نمی توانید بشناسید و بفهمید بعد از وصلشان نیز هرگز نمی توانید درکشان کنید. شهید را شهید درک می کند. اگر شهید باشید شهید را می شناسید وگرنه آیینه ی زنگار گرفته چیزی را منعکس نمی کند که نمی کند. 

برخیزید و... 

فکری به حال خود کنید...

کلماتی که از دهانتان بیرون    

می آیند

ویترین فروشگاه شعور شماست!

گذشته هایت را ببخش

زیرا آنان همچون کفش های کودکی ات نه تنها برایت کوچکند

بلکه تو را از گام برداشتن های بلند باز می دارند.

اگر می خواهی بدانی ثروتت چقدر است پولهایت را نشمار!

قطره اشکی بر گونه ات بریز

تعداد دستانی که آن را پاک می کنند

ثروت توست!

در زندگی افرادی هستند

که مثل قطار شهر بازی می مونن

 از بودن با اونا لذت می بری

 ولی باهاشون به جایی نمیرسی

من از برهنگان تن فروش بیزار نیستم

از پوشیدگان شرف فروش بیزارم

صادق هدایت

در بین تمامی مردم تنها عقل است که به عدالت تقسیم شده
 
 زیرا همه فکر می‌کنند به اندازه کافی عاقلند
 رنه دکارت

  It is only intelligence that is divided equally between people
 because everybody thinks he/she is enough wise

René Descartes

به هیچکس و هیچ چیز در این دنیا وابسته نباش ،

حتی سایه ات در زمان تاریکی تو را تنها می گذارد

به دل آهنگ خدا داشتن برتر است،

تا خسته کردن جوارح به عبادت.

"امام جواد(ع)"

بعضی از مردم باران را حس می  کنند

بقیه فقط خیس می شوند...

تفکر انسان مانند یک چتر نجات می باشد

 یعنی تنها زمانی می تواند کار کند که باز باشد

سقوط ...!

تاوان پریدن با کسانیست

که معنای پرواز را نمی فهمند ...!

ديوانه بمانيد اما مانند عاقلان رفتار کنيد.

خطر متفاوت بودن را بپذيريد،

اما بياموزيد بدون جلب توجه متفاوت باشيد...

ملـــخ هــا جــویــدنــد ! و مــا ...

بــــرایِ کـلاغهــا “متـــرسک” سـاختــــیم !

و ایـن بــود ، شــروعِ جـــــهالــت …!

انسان وقتی بلند حرف می زند صدایش را می شنوند ،

اما وقتی آهسته حرف بزند به گفته اش گوش می دهند .

بسیار شیرین مباش که تو را بخورند

و تلخ هم مباش که تو را دور افکنند.

خطا كردن يك كار انساني است، اما تكرار آن يك كار حيواني!

افسر عراقی تعریف می کرد:
یه پسر بچه رو گرفتیم که ازش حرف بکشیم.
آوردنش سنگر من. خیلی کم سن و سال بود.
بهش گفتم: « مگه سن سربازی توی ایران هجده سال تمام نیست؟
سرش را تکان داد. گفتم: « تو که هنوز هجده سالت نشده! »
بعد هم مسخره اش کردم و گفتم: « شاید به خاطر جنگ ، امام خمینی کارش به جایی رسیده که دست به دامن شما بچه ها شده و سن سربازی رو کم کرده؟ »
جوابش خیلی من رو اذیت کرد. با لحن فیلسوفانه ای گفت:

( سن سربازی پایین نیومده ، سن عاشقی و غیرت پایین اومده. )

در دشمنی دورنگی نیست

کاش دوستان هم در موقع خود چون دشمنان بی ریا بودند.

دکتر شریعتی

درد علی دو گونه است:
یک درد.دردیست که از زخم شمشیر ابن ملجم در فرق سرش احساس میکند.و درد دیگر دردیست که اورا تنها در نیمه شبهای خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده……وبناله در اورده است.
ما تنها بردردی می گرییم که از شمشیر ابن ملجم در فرقش احساس میکند.
اما.این درد علی نیست.
دردی که چنان روح بزرگی را بناله اورده است.تنهائی است.که ما انرا نمیشناسیم!!
باید این درد را بشناسیم…..نه ان درد را…..
که علی درد شمشیر احساس نمیکند.
و………ما…………
درد علی را احساس نمی کنیم.

(دکتر علی شریعتی)

در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند، و بر حسینی می گریند که آزادانه زیست و آزادانه مرد!

(دکتر علی شریعتی)

هنگامی که تبر به جنگل آمد
همه ی درختان یک صدا فریاد زدند:
ای وای!!!! دسته اش از جنس خود ماست